မကြာသေးမီက ဗီယက်နမ်သံနှင့်သံမဏိအသင်း (VSA) မှထုတ်ပြန်သောအချက်အလက်များအရ 2022 ခုနှစ်တွင် ဗီယက်နမ်၏သံမဏိအချောထည်ထုတ်လုပ်မှုသည် တန်ချိန် 29.3 သန်းကျော်ရှိပြီး တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် 12% နီးပါးကျဆင်းသွားကြောင်း၊သံမဏိအချောထည်ရောင်းချရမှု တန်ချိန် ၂၇ ဒသမ ၃ သန်းရှိခဲ့ပြီး ပို့ကုန်တင်ပို့မှု ၁၉ ရာခိုင်နှုန်းထက် ၇ ရာခိုင်နှုန်း ကျဆင်းခဲ့သည်။သံမဏိအချောထည် ထုတ်လုပ်ရောင်းချမှု ကွာခြားချက်မှာ တန်ချိန် ၂ သန်းဖြစ်သည်။
ဗီယက်နမ်သည် အာဆီယံတွင် ဆဋ္ဌမမြောက် အကြီးဆုံးစီးပွားရေးနိုင်ငံဖြစ်သည်။ဗီယက်နမ်နိုင်ငံ၏ စီးပွားရေးသည် 2000 ခုနှစ်မှ 2020 ခုနှစ်အတွင်း လျင်မြန်စွာ တိုးတက်လာခဲ့ပြီး နှစ်စဉ် GDP တိုးတက်မှုနှုန်း 7.37% ဖြင့် အာဆီယံနိုင်ငံများတွင် တတိယအဆင့်ရှိသည်။၁၉၈၅ ခုနှစ် စီးပွားရေး ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုနှင့် ပွင့်လင်းမြင်သာမှုတို့ကို အကောင်အထည်ဖော်ပြီးကတည်းက မြန်မာနိုင်ငံသည် နှစ်စဉ် အပြုသဘောဆောင်သော စီးပွားရေးတိုးတက်မှုကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ကာ စီးပွားရေးတည်ငြိမ်မှုမှာ အတော်လေး ကောင်းမွန်ပါသည်။
လက်ရှိတွင် ဗီယက်နမ်နိုင်ငံ၏ စီးပွားရေးဖွဲ့စည်းပုံသည် အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ပြောင်းလဲလျက်ရှိသည်။၁၉၈၅ ခုနှစ်တွင် စီးပွားရေး ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုနှင့် ပွင့်လင်းမြင်သာမှု စတင်ပြီးနောက် ဗီယက်နမ်သည် ပုံမှန် စိုက်ပျိုးရေးစီးပွားရေးမှ စက်မှုလူ့အဖွဲ့အစည်းသို့ တဖြည်းဖြည်း ပြောင်းလဲလာခဲ့သည်။2000 ခုနှစ်မှစ၍ ဗီယက်နမ်နိုင်ငံ၏ ဝန်ဆောင်မှုလုပ်ငန်းသည် မြင့်တက်လာပြီး ၎င်း၏စီးပွားရေးစနစ်သည် တဖြည်းဖြည်း တိုးတက်ကောင်းမွန်လာခဲ့သည်။လက်ရှိတွင် စိုက်ပျိုးရေးကဏ္ဍသည် ဗီယက်နမ်နိုင်ငံ၏ စီးပွားရေးတည်ဆောက်မှု၏ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်းခန့်၊ စက်မှုလုပ်ငန်းက ၃၄ ရာခိုင်နှုန်းနှင့် ဝန်ဆောင်မှုကဏ္ဍတွင် ၅၁ ရာခိုင်နှုန်းခန့်ရှိသည်။World Steel Association မှ 2021 ခုနှစ် ထုတ်ပြန်သည့် စာရင်းဇယားများအရ 2020 တွင် ဗီယက်နမ်နိုင်ငံ၏ သံမဏိသုံးစွဲမှုသည် တန်ချိန် 23.33 သန်းရှိပြီး အာဆီယံနိုင်ငံများတွင် ပထမအဆင့်ဖြစ်ပြီး ၎င်း၏တစ်ဦးချင်းစတီးလ်သုံးစွဲမှုမှာ ဒုတိယဖြစ်သည်။
Vietnam Iron and Steel Association သည် 2022 ခုနှစ်တွင် ဗီယက်နမ်ပြည်တွင်းသံမဏိသုံးစွဲမှုဈေးကွက် ကျဆင်းသွားခဲ့ပြီး သံမဏိထုတ်လုပ်မှုပစ္စည်းများ၏ ဈေးနှုန်းအတက်အကျရှိပြီး သံမဏိလုပ်ငန်းအများအပြားမှာ ဒုက္ခရောက်နေကြပြီး 2023 ခုနှစ် ဒုတိယသုံးလပတ်အထိ ဆက်လက်ရှိနေနိုင်သည်ဟု ဗီယက်နမ်သံနှင့်သံမဏိအသင်းမှ ယုံကြည်သည်။
ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းသည် သံမဏိသုံးစွဲမှု၏ အဓိကလုပ်ငန်းဖြစ်သည်။
Vietnam Iron and Steel Association မှ ထုတ်ပြန်သော စာရင်းဇယားများအရ 2022 ခုနှစ်တွင် ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းသည် ဗီယက်နမ်တွင် သံမဏိသုံးစွဲမှု 89% ခန့်ရှိပြီး အိမ်သုံးပစ္စည်းများ (4%)၊ စက်ပစ္စည်း (3%)၊ မော်တော်ကား (၂%)၊ ရေနံနှင့် သဘာဝဓာတ်ငွေ့ (၂%)။ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းသည် ဗီယက်နမ်တွင် အရေးကြီးဆုံး သံမဏိသုံးစွဲမှုလုပ်ငန်းဖြစ်ပြီး ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းနီးပါးရှိသည်။
ဗီယက်နမ်အတွက်၊ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုသည် သံမဏိလိုအပ်ချက်တစ်ခုလုံး၏ ဦးတည်ချက်နှင့် ဆက်စပ်နေသည်။
ဗီယက်နမ်နိုင်ငံ၏ စီးပွားရေးပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုနှင့် ပွင့်လင်းမြင်သာမှုတို့ကြောင့် ၁၉၈၅ ခုနှစ်မှစတင်၍ ဗီယက်နမ် ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းသည် အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ကြီးထွားလာခဲ့ပြီး ၂၀၀၀ ပြည့်နှစ်နောက်ပိုင်းတွင် ပိုမိုလျင်မြန်စွာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာခဲ့သည်။ ဗီယက်နမ်အစိုးရသည် ပြည်တွင်းအိမ်ရာဆောက်လုပ်ရေးတွင် နိုင်ငံခြားတိုက်ရိုက်ရင်းနှီးမြုပ်နှံမှုများကို ဖွင့်လှစ်ပေးခဲ့ပြီး 2015 ခုနှစ်မှစတင်ကာ ခွင့်ပြုပေးခဲ့သည်။ နိုင်ငံ၏ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းသည် “ပေါက်ကွဲအားကြီးသော တိုးတက်မှု” ခေတ်သို့ ဝင်ရောက်ရန်။2015 ခုနှစ်မှ 2019 ခုနှစ်အတွင်း ဗီယက်နမ်၏ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းခွင်၏ နှစ်စဉ်တိုးတက်မှုနှုန်းသည် ကပ်ရောဂါ၏သက်ရောက်မှုကြောင့် 2020 ခုနှစ်တွင် ကျဆင်းသွားခဲ့ပြီး 3.8% တွင် ဆက်လက်တည်ရှိနေခဲ့သည်။
ဗီယက်နမ်၏ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်း အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာမှုကို အဓိကအားဖြင့် လူနေအိမ်ရာနှင့် အများသူငှာ ဆောက်လုပ်ရေး ကဏ္ဍနှစ်ခုတွင် ထင်ဟပ်နေသည်။2021 တွင် ဗီယက်နမ်သည် 37% သာမြို့ပြဖြစ်လာမည်ဖြစ်ပြီး အဆင့်နိမ့်သည်။
အာဆီယံနိုင်ငံများ။မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်း ဗီယက်နမ်တွင် မြို့ပြအသွင်ကူးပြောင်းမှု အတိုင်းအတာသည် တဖြည်းဖြည်း တိုးလာကာ ကျေးလက်နေပြည်သူများသည် မြို့တွင်းသို့ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်လာခဲ့ရာ မြို့ပြလူနေအဆောက်အအုံများ လိုအပ်ချက် တိုးမြင့်လာခဲ့သည်။ဗီယက်နမ်နိုင်ငံရှိ လူနေအဆောက်အအုံအသစ်များ၏ 80% ကျော်သည် အထပ် 4 အောက် အဆောက်အအုံများဖြစ်ကြပြီး ပေါ်ပေါက်လာသော မြို့ပြလူနေလိုအပ်ချက်သည် နိုင်ငံ၏ဆောက်လုပ်ရေးဈေးကွက်၏ အဓိကတွန်းအားဖြစ်လာကြောင်း ဗီယက်နမ်စာရင်းအင်းဗျူရိုမှ ထုတ်ပြန်သည့် အချက်အလက်များအရ သတိပြုနိုင်သည်။
မြို့ပြဆောက်လုပ်ရေး လိုအပ်ချက်အပြင် မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်း ဗီယက်နမ်အစိုးရ၏ အခြေခံအဆောက်အအုံတည်ဆောက်မှုအား အခိုင်အမာမြှင့်တင်မှုသည် နိုင်ငံ၏ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို အရှိန်မြှင့်ပေးခဲ့သည်။2000 ခုနှစ်ကတည်းက ဗီယက်နမ်သည် လမ်းပေါင်း 250,000 ကီလိုမီတာကျော်ကို တည်ဆောက်ခဲ့ပြီး အဝေးပြေးလမ်းများ၊ မီးရထားလမ်းများနှင့် လေဆိပ်ငါးခုတို့ကို တည်ဆောက်ခဲ့ပြီး နိုင်ငံ၏ ပြည်တွင်းသယ်ယူပို့ဆောင်ရေးကွန်ရက်ကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေခဲ့သည်။အစိုးရ၏ အခြေခံအဆောက်အအုံအသုံးစရိတ်သည် ဗီယက်နမ်၏ သံမဏိလိုအပ်ချက်ကို ထိခိုက်စေသည့် အဓိကအချက်များထဲမှ တစ်ခုဖြစ်လာသည်။အနာဂတ်တွင် ဗီယက်နမ်အစိုးရသည် ကြီးမားသောအခြေခံအဆောက်အအုံတည်ဆောက်ရေးအစီအစဉ်များစွာရှိနေဆဲဖြစ်ပြီး ပြည်တွင်းဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းများတွင် ရှင်သန်တက်ကြွမှုကို ဆက်လက်ထည့်သွင်းရန် မျှော်လင့်ထားသည်။